Blessures, kou en weer gelijk?

Vandaag op de eerste frisse zondagochtend van dit jaar mochten wij richting de nieuwe fusieclub HMC. Voor ons een relatief onbekende tegenstander. want tegen zowel het voormalige KSH als tegen Marienvelde hebben wij als 2de elftal in jaren niet tegen gespeeld. De resultaten zoals ze op de ranglijst stonden leerde ons dat deze ploeg op plek 3 staat en wat dat betreft best resultaten boekt. Een interessante wedstrijd dus voor de 'koningen der gelijke spelen' 

met 14 frisse neuzen richting de gemeente oost Gelre dus. Harreveld in , bij de boer rechtsaf en aan de linkerzijde het wat bevroren sportveld van het voormalige KSH. Waar er al 4 fanatieke oudere mensen aan het tennissen waren, kwamen er vanuit Etten een aantal kou kleumende jongens met rood doorlopen ogen. 
de 11 namen stonden met inkt en koffie op papier en betraden de wei. het veld was moeilijk te bespelen (lees: niet), waar wij bekend staan om onze vlekkeloze, strakke en magische tiki taka aanvallen ( toch?) kwam dit niet geheel van de grond, ballen schoten door, van de voet af, bij de kerk tegen de klokken aan en uw schrijver van dienst geeft gehoord dat zelfs bij de verderop gelegen jeugdinstelling de ballen over de groepen vlogen. Voor de neutrale kijker was het dus vooral een duel op het middenveld. 
U zult het niet geloven maar ondanks dit, wisten wij toch vrij snel het doel te vinden. Waar onze professionele bierproever elroy in eerste instantie nog tegen de allison van HMC aanschoot, was de rebound wel prijs. 0-1 en we zaten op rozen, weliswaar bevroren rozen maar toch. 

Vanaf dit moment vlogen de blessures ons eerder om de oren dan kansen. Roy had wat last van de hamstring, en zijn vervanger Stefan had vervolgens niet veel later ook een blessure te pakken. Gelukkig voor ons heeft jari een dermate snelle revalidatie doorgemaakt dat hij direct weer in kon vallen. De geruchten gaan dat Jari in silvolde een oud zigeuner vrouwtje heeft betaald om een placenta van een koe uit Bosnië te laten halen, om die dan op zijn geblesseerde enkel te laten leggen. hoe het ook zij, hij kon de overige te spelen tijd doorgaan. 
HMC dan? Hoor ik u denken, deden die dan helemaal niets? Nou ze vonden vooral van zichzelf dat ze onwijze aanspraak maakte op een goal. Maar verder dan een plofbal in de balzak van onze sergeant-majoor-korporaal Nick kwamen ze niet. helaas voor ons kwam er op slag van rust nog wel een ander dipje. Martijn die vandaag had ingeklokt als spits , zag zijn enkel dubbelslaan na een tackle van zijn tegenstander. Waar de scheids ( die het overigens met tijd en wijlen niet geheel begreep) best kon fluiten voor een vrije trap. Zag hij in zijn rechterooghoek de kantine juffrouw al met de thee lopen, en omdat hij geen ijsthee ( padum-tss) wenste koos hij ervoor om de fluit 3x kort te laten klinken voor de rust.

met wat wisselingen en coaching in de rust kwamen we weer vol goede moed en koude spieren het veld op. Duidelijke boodschap was om de 3 punten mee te nemen en nu eens niet gelijk te spelen. Waar HMC zoals verwacht begon met aanzetten lag er voor ons ruimte in de omschakeling, met onze snelle buitenspelers moest dit te doen zijn. Helaas voor ons kwam HMC wel op gelijke hoogte. Een bal op randje buitenspel (wij hadden de indruk dat Niels het buitenspel vond), werd er via via in gecaramboleerd en met deze stand konden we weer van voor af aan beginnen. met wat kansen over en weer bloedde deze pot een beetje dood. waar Etten een paar keer nog goed weg kwam, kwam ook HMC een aantal keer goed weg. Al met al wel een terecht gelijkspel tegen en goede en sportieve tegenstander.
Daarnaast was met momenten het spel best prima te noemen. In andere seizoenen hadden we deze potjes verloren en ondanks dat dit al ons 7de gelijkspel is, zijn we nog door geen enkele tegenstander volledig overrompeld of weggespeeld, staan wij met een relatief kleine groep elke week als een team weer op het veld en stralen we eenheid uit. zondag spelen wij thuis tegen het Groenlose grol, een concurrent op de ranglijst.