ETTEN VR1 - VV MONTFERLAND VR1

In de vroege uurtjes op tweede paasdag gingen de wekkertjes bij de dames van Etten 1 weer op tijd af. Ondertussen dwarrelden de laatste asdeeltjes van het paasvuur de dag ervoor nog neer in de straten en daalden de alcoholpercentages steeds verder naar 0. Langzaamaan druppelden er steeds meer dames de kantine van vvEtten binnen. Helaas stopte het druppelen al bij 11 dames, ja 11!! Precies genoeg zou je zeggen. Toch konden enkele niet fitte spelers dat niet over hun hart verkrijgen en ook een toppertje van de dames zaterdag sloot aan.  

Voor de wedstrijd sprak captain Mary ons weer toe: net zo sterk startten als vorige week was het doel. Scheidsrechter Sjoerd vroeg ons of het nodig was om enkele blaastesten uit te voeren, maar we besloten in goed overleg dat we dat maar beter over konden slaan deze ochtend. Helaas zat er deze wedstrijd minder pit in. We waren allemaal dieseltjes die even op gang moesten komen. Daar maakten de dames van Montferland goed gebruik van. Uit een standaardsituatie scoorden zij de 1-0. Koppies op en door strijden!  

De dieseltjes kregen met vlagen wat grip op de wedstrijd, maar echt grote kansen ontbraken. Totdat we na 30 minuten spelen daar verschil in maakten. Kootje legde de bal netjes af voor onze Marie en zij schoot de baal (geplaatst of niet?) onderkant lat over de keeper de goal in: 1-1! Deze tussenstand gaf moet en weer meer energie. Helaas benutten de dames van Montferland ook een tweede vrije trap nadat de handschoentjes van onze keep Jan iets te glad bleken. Rust! Tijd om onszelf even flink op te peppen en even mierzoete ranja te drinken. Een beetje nieuwe brandstof konden we wel gebruiken… Waar was het team dat het de koploper vorige wedstrijd zo moeilijk had gemaakt?  

Lang bleef het 2-1 in het voordeel van de tegenpartij. De druk lag, eerlijk is eerlijk, ook niet naar de goede kant. Ballen over de grond waren niet strak, ballen door de lucht werden onderschept door het fysieke team van ‘over the hills’ en duels werden al zeker niet gewonnen. Totdat de linksback van Montferland op avontuur ging over de middenlijn. Daar dacht onze Mau anders over. Met volle overtuiging ging zij, zeker 2 koppen kleiner, het duel aan met deze dame en WON wonder boven wonder. Zij beantwoordde dit met een ‘Sojeduuuu’. Iedereen moest lachen, zelfs de scheids.  

Enkele wissels vonden plaats in de hoop dat dit nog het verschil zou gaan maken. Dat lukte uiteindelijk, yes! Ons Enk, of de keepster zelf? Scoorde de 2-2. Kom op, laatste paar minuten: minimaal een punt zou toch haalbaar moeten zijn. Helaas bleek dat niet het geval. We sloten de wedstrijd af met een verlies: 2-3.  

Ondanks dat we dit jaar niet meer meededen voor het kampioenschap, mochten we onszelf toch wel even achter de oren krabben. Tuurlijk, het einde van het seizoen nadert en de blessures nemen toe, maar we moeten met zijn allen blijven knokken.  

Weinig humor dit keer in het verslag. Nu moet ik ook toegeven dat ik niet bekend sta om mijn grandioze grappen, maar er viel ook gewoon weinig te lollen over deze wedstrijd. Koppies op naar volgende week, dan staat een uitwedstrijd tegen het Peeske op het programma.  

Groetjes,  

Ons Marietje